NARZĄDY CIAŁA LUDZKIEGO

Podstawę naszego ciała stanowi kościec, czyli szkielet, składający się z oddzielnych kości, do których przyczepione są mi꬜nie, czyli muskuły. Gdy mięsień kurczy się, wtedy zwykle zbliżają się do siebie kości, do których ten mięsień jest przyczepiony.

Kości wraz z mięśniami tworzą na¬rząd ruchowy człowieka, przy czym ko¬ści są jakby dźwigniami, dość często wzmagającymi czynność mięśni.

Narządy wewnętrzne umieszczone są w oddzielnych jamach: czaszkowej, klatki piersiowej i brzusznej. Jamę klatki piersiowej od jamy brzu¬sznej oddziela cienka przegroda mi꬜niowa, zwana diafragmą lub przeponą. W jamie klatki piersio¬wej znajdują się wielkie narządy: płuca(narząd oddychania) i serce (narząd krążenia krwi). W jamie brzusz¬nej znajdują się narządy trawienia (żołądek, trzustka, wątroba i jelita), narządy wydalania (nerki), część narządów płcio¬wych i śledziona, o której będzie mowa dalej. W jamie klatki piersiowej płuca umieszczone są w ten sposób, że otaczają serce. Płuca składają się z mnóstwa rurek, wypełnionych powie¬trzem i zakończonych bardzo drobnymi komórkami (pęcherzykami) o cie¬niutkich ścianach (cieńszych niż błona bańki mydlanej).

Od serca odchodzą naczynia krwionośne – rurki, zawierające krew. Naczynia, którymi krew płynie od serca, nazywają się tętnicami. Największa tętnica, wychodząca z serca, zwie się aortą. Od niej odr chodzą w różne strony naczynia, które z kolei rozgałęziają się tworząc coraz drobniejsze tętnice (podobnie jak rozgałęzia się drzewo), aż wreszcie w narządach rozpadają się na naczynia kapilarne – rurki włosowate (cienkie jak włos), czyli włośniczki, tworząc siatkę. Te naczynia widoczne są dopiero pod mikroskopem. Z siatki naczyń włoso-watych krew wraca do serca inną drogą. Naczynia włosowate w dalszym swym przebiegu łączą się jedne z drugimi, tworząc grubsze rurki, zwane żyłami (tak nazwano naczynia, którymi krew płynie do serca). Im bliżej serca, tym grubsze są żyły, ponieważ poszczególne naczynia łączą się w większe.

Wyżej już wspomniano, że krew składa się z części płynnej (osocza) i komórek krwi (białych i czerwonych, ciałek). Podczas skurczów serca, krew zostaje wypchnięta do naczyń włosowatych, gdzie osocze przesiąka przez cieniuteńką ściankę naczyń włosowatych do przestrzeni międzykomórkowych i między tkankowych.Wiadomo, że każda komórka odżywia się, tj. przyswaja substancje, pobierane z otoczenia i jednocześnie oddycha, w ten sposób pewne sub¬stancje, zawarte w komórce, utleniają się powoli. Ponieważ komórki w narządach wewnętrznych nie stykają się z powietrzem, to utlenienie jest możliwe dopiero w tym wypadku, gdy tlen z powietrza, w jaki¬kolwiek sposób dostarczany będzie każdej poszcze¬gólnej komórce.