ANATOMIA I FIZJOLOGIA

Tkanka kostna

Tkanka kostna również jest tkanką łączną, lecz odmiennej budowy. Substancja podstawowa (międzykomórkowa) prawie wyłącznie składa się z włókien klejodajnych, przepojonych solami wapniowymi, co nadaje tkance kostnej szczególną twardość. W stwardniałej substancji podstawowej znajdują się niewielkie jamki (kostne jamki), w których leżą żywe, na pół płynne komórki kostne.

W zarodku tkanka łączna początkowo składa się z licznych wrzecionowatych lub gwiaździstych komórek (wzajemnie połączonych wypustkami w ten sposób, że nie można rozróżnić oddzielnych komórek (jest to tak zwane syncytium) oraz z substancji podstawowej, nie zawierającej włókien. Z tkanki łącznej zarodkowej rozwijają się wszystkie rodzaje tkanki łącznej (tkanka kostna, chrzestna i inne). Komórki gwiaździste tej tkanki dojrzewając przybierają kształt bardziej, wydłużony, wytwarzają włókna i przeistaczają się w dojrzałe komórki łącznotkankowe fibroblasty, a substancja podstawowa, początkowo galaretowata, stopniowo gęstnieje. Należy podkreślić nadzwyczajną żywotność tkanki, łącznej, która zawsze jest zdolna do wytwarzania włókien. W miejscach zranień fibroblasty przeistaczają się w młode komórki łącznotkankowe typu zarodkowego, komórki te szybko dojrzewają i tworzą tkankę bliznowatą.